Adın Ne Şiiri - Yasemin Gökaydın

...Şimdi sen yoksun ya!
Kalbimdeki tüm goncalar açmadan soldu,bakma güneşin bu kadar parlak olduğuna ben üşüyorum.Yağmur yağsın istiyorum gökyüzü ağlasın yokluğuna.
Kuşlar bu gün sustu mu ne?
Denizde dalga da yok
Papatyalar nerede?
Yoksa,yoksa ben mi görmüyor,duymuyorum. Evet tabi ya,kuşlar dal dal geziyor mutlaka konuşurlar aralarında,denizin öfkesi bitmez ki, papatyalar açmadan yaşayamazlar ki
Evet evet ben görmüyor,duymuyorum. Ne yapayım sevdiğim gözümdün kulağımdın...daha fazlasıydın nefestin, candın sen....

Şimdi sen yoksun ya!
Nasılda öfkeleniyorum kendime,bizi bu kadar bitirdim diye,sana bu kadar acı verdim diye,varlığımı yaşamak isterken sana hep yokluğumu yaşattım diye
Şimdi yoksun ya!
Nasılda kızıyorum sana bir bilsen.Benden bu kadar çabuk vazgeçtin diye, hayatıma girip o hiç inanmadığım aşkı bana öğrettin diye
Ama ben yinede en çok kendime kızıyorum, SENİ BU KADAR ÇOK SEVDİM diye
Şimdi sen söyle ben öksüz müyüm yetim mi? Sahi kimdin sen? Hangi yanımdın? adını koyamadım bir türlü....
Yada söyleme sen, en iyisi...Yokluğunun adı olmasın varlığının da yoktu zaten. Senin tek bir adın olsun,sen tek bir isimle kal.Varlığın yada yokluğun değiştirmesin adını....

sen AŞKSIN benim en büyük SEVDAMSIN