Güneş astı yüzünü
Ay,
Vazgeçti gülümsemekten.
Bulutlar daha cesur
Yıldızlar ise,
Daha cömert.
Karanlığımızda,
Bir gülümsemeyi paylaşacak kadar
Sonsuzluğum saklanıyor
Dokundukça yalnızlıklar.
Dokundukça
Gökyüzüne
Gökyüzü;
ipek kanatlı serçelerin
Ellerinde
Yalnızlığımı götürüp
Seni getirdiler
Adın,
Mutlulukmuydu? ....
Kayıt Tarihi : 15.5.2007 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Dal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/15/adin-ne-4.jpg)
Ay,
Vazgeçti gülümsemekten.
Bulutlar daha cesur
Yıldızlar ise,
Daha cömert.
Karanlığımızda,
Bir gülümsemeyi paylaşacak kadar
kısa ve anlamı çok,Kutlarım yüreğinizi Selamlar İsviçreden
Özkan Öcal
duygular ilmek ilmek öğrülmüş Yüreğine sağlık muhabbetle tam puan
Sonsuzluğum saklanıyor
Dokundukça yalnızlıklar.
Dokundukça
Gökyüzüne
Gökyüzü;
ipek kanatlı serçelerin
Ellerinde
Yalnızlığımı götürüp
Seni getirdiler
Adın,
Mutlulukmuydu? ....
mutluluk getirmesi dileklerimle kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (12)