Adın Ne Şiiri - Şair İnes2202

Adını söyle.
Umut musun, her şeye karşı özlem mi?
Yoksa hep hüzün mü?
Adın ne?

Sensizlik bir girdapsa,
Sonumu bilmeden sürükleniyorum.
İyi mi ediyorum, kötü mü bilmiyorum.
Yokken yoksun, onu anlayabiliyorum.
Ama varken yanımda olmayışını
Açıklayamıyorum mantığıma.
Nasıl girebildin dünyama kapılar kilitliyken,
Hangi aralıktan sızıverdin içime,
Anlayamadım.

Şimdi her aynaya baktığımda kızıyorum kendime.
Olmadığım bir insan yapıyorsun beni.
Bunu nasıl başarıyorsun;
Ben mi güçsüzüm,
Yoksa sende mi bir sihir var, aklım almıyor.
Hangi resmime baksam, ben değilim artık.
Erken yaşamışım yaşamam gerekenleri hep
Ve erken büyümüş.
İki yıl önceye kadar
Bir taşbebeğin eksikliği vardı içimde.
Şimdiyse kendimi taşlaşmış oyuncak bir bebek gibi hissediyorum...

Zaman çabuk geçiyor.
Komşu bahçelerinden çaldığım eriklerin tadı
Hala damağımda.
Ve komşuların ellerinde sopalarla
Kovaladığı küçük kız hala gözlerimin önünde.
Her şey dupduru, her şey taptaze.
Yalnız bedenim büyüyor
Yüreğim artık küçülürken.
Ve eskiyen tek şey benim.

Her şey günbegün değişiyor.
Sadece adım aynı ama anlamını yitirmiş.
İnsanlar görmek istediklerini görürmüş ya,
Yüreğime her baktığımda seni görüyorum.
Kovamıyorum seni.
Çünkü kovsam tamamen gideceksin,
Ve senden tek kalan
Göz yaşlarımın tadı olacak dudaklarımda.
Hani ben güçlüyüm ya;
Dayanır mı dersin yüreğim sensizliğe?
Benim hiç umudum yok.
Adını bile bilmezken
Bu denli sevmem doğru mu, bilmiyorum.
Adını özlem koyuyorum, olmuyor.
Umut koyuyorum, çalıp atmışsın hepsini.
Hüzün en çok uyanı sana.
Çünkü galiba bana verdiğin tek şey bu,
Alıp götürdüklerine karşılık.