Adın… Muharrem’miş,
Bilmiyordum.
Sokaktaki, çıplak ayaklı çocukların da
Güzel isimleri oluyormuş demek..
Ah çocuk,
Diyemediğim şeyler var sana
Unutuyor büyükler bazen
Doğru zamanda, doğru kelimeleri.
Bazen de böyle söylenemiyor işte…
Asılı kalıyor hayata …
Senin göremediğin güneşli günler kadar
Uzak şimdi bana o sözcükler.
Yürüyemediğimiz yollar var çocuk
Ah ne kadar kırgın bakıyorsun
Ne kadar da kırılgan
Haklısın…
Epeydir yüreklerimizi toprakta bırakıyoruz büyürken.
Bu yüzden, kırgın da baksan
Az sonra,
Unutulacak çocuk.
Adımlarım tutsak,
Tutsak ve uzak
Göremediğin o güneşli günler kadar ırak çocuk.
Tek suçlusu benim … inan
Düşlerinin katiliyim
Çocuksun, inanırsın, çabuk unutursun.
Gamzemden öp beni
Gülüşünü çalsam da,
Umudunu…
Sen o masum çocukluğunla
Öpersin beni
Belki sen toprağa düştüğünde,
Büyüklerin yüreklerini gömdükleri yerden
Kızıl güvercinleri de gökyüzüne salarsın…
Kayıt Tarihi : 19.3.2016 21:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tüm sokak çocuklarına adanmıştır
Bugünlerde daha bir zorda çünkü, "Muharrem'ler..."
Onlar ki, sokaktan geçinirlerdi...
Ekmekleriydi, kaldırım taşları!
Ya şimdi?
Bir kez daha kutlarım, duyarlı şiirinizi ve şahsınızı Ferda Hanım..
Sosyal bir yaraya dokunan bu anlamlı şiiri ile duyarlı yüreklere seslenişi kutlanmaya değer... Selam ve sevgilerimle...
Her okuduğumda çok etkilendiğim ve beğendiğim bir şiir… ‘Günün Şiiri’ olmaya da ne kadar uygun, diye düşündüğüm bir şiir…. Seçici Kuruldan bu dikkatle bakıp şiiri fark eden arkadaşlarıma çok teşekkür ederim…
Günün Şiiri seçkisinde yer alan şiirinizi ve sizi de içtenlikle kutlarım Ferda Hanım…. Daha nicelerine…. Sevgilerimle…
…………………………………………
'İlk okuduğumda da çok etkilenmiştim şiirinizden...
Tekrar aynı hazzı alarak okuduğum şiirinizi içtenlikle bir kez daha kutlarım Ferda Hanım.... Sevgilerimle...'
………………………………………
'Feyza Hepçilingirler'in 'Yazanak' adlı öyküsünde bir Ali vardır... Yazlıktaki kafelerde garsonluk yaparken tanıdığı... Zamanla dost olurlar ve ona neden 'Piç Ali' dediklerini anlatır büyük bir kabulleniş ve olgunlukla... Onu anımsadım şiirinizi okuyunca...
Sokaklar erken büyütür çocukları, aslında onlara artık çocuk da denilemez ya!.. Birçok 'büyük'ten daha büyüktür onlar... Bir konuşsanız, elinizi bir uzatsanız size dönüverirler günebakan gibi... Önce ürkek bakışları ve kısacık cümleleriyle... sonra pırıl pırıl gözleri ve peşinden atlı kovalar gibi nefes nefese konuşmasıyla sizi konuşturmaz... Anlatacak çok şeyi vardır... Onu her zaman 'adam' yerine koyan, fikrini soran da yoktur... hazır bulmuşken... çağlayan gibi gürül gürül akar...
Ha, adı mı?... Çok önemli değil... O sadece bir 'çocuk'... Hayat ona en ağır yükü vaktinden önce yüklese de... sadece 'çocuk'...
Çok şey daha yazasım var Ferda Hanım... Şiiriniz bana çok şey söyledi, ben yakalabildiklerimi yazdım...
Hep yazın!... Kaleminize, yüreğinize sağlık... İçtenlikle kutlarım... Sevgilerimle.. '
TÜM YORUMLAR (31)