Adın Hüzün Olsun Şiiri - Kökeli Ozan

Ey Aşk tanrıçası,
Varsın süzülsün,
Yere bakan gözlerinden,
Hayıflanan sözcükler.

Kederli yüreğini okuyorum,
Yılların yorgunluğu çökmüş üstüne.
Gurbet etmiş kaderin.
Acımamışki yüreği sızlasın.
Varsın sürüklesin götürdüğü yere kadar.

Adın Hüzün olsun,
İçli sarkılar söyle bana.
Aşk kokan şiirler oku,
Ağıtlar yak,
Varsın ağlasın yüreğim.
Kanat ciğerimin,
Benek benek gözeneklerini.

Gizemi kendinde,
Utangaç bakışlım.
Büyülerken beni üzüm karası gözlerin.
Açılmaya muhtaç
Tomurcuk tanesi yüreğin.
Titrek ve tedirgin,
Nezaretinde misafir yüreğim.
Esaretide sen, sefaretide.

Dökülsün simsiyah saçların omuzlarından,
Okşasın zülüflerin,
Öpülesi gerdanını.
Mis gibi kokun yayılsın,
Gönül merdivenlerinden.

Sussun ıssız caddelerin kudurmus köpekleri,
Seni sevdiğini fısıldasın nefesim.
Kederli bir ferdi tayfur sarkısı
Çınlasın kulağında,
Romantizm tütsün sokağın.

Ey yüreğinde hapis kaldığım,
Çatlasın engin dağların kayalıkları.
Açılsın sana hasret yolları,
Kökeli Ozan olsun kollarında.

Fışkırsın Aşkın gözyaşları damarlarından.
Damla damla adın yazılsın.
Şehrin kör karanlığına inat.

Varsın hüzün olsun adın.
Açılır, kapanmaz ya dudaklarım.
Sende içersin elbet,
Sana hasret seninle dolu,
Gönül pınarlarım.

Varsın adın hüzün olsun!