Toprak kokar tenimiz, etten kemikten, aciz kuluz
Sen Ankara ol, ben İzmir, ikimiz bir İstanbul'uz.!
Hazana düştü kır çiçekleri, dağların ardı kardı
Ne zaman düşsen aklıma adın gurbet kokardı.
Yağmurlara astım gözyaşlarımı dön de bak!
Gözlerimde sensiz sönen bu kaçıncı şafak?
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Söyler misin?
Kaç şafak daha demek,
Seni beklemek...
Dayanılmazlığın en demlenmiş saatlerinde yazıyorum...
Öyle uzun zaman oldu ki,
Yüreğimin şehirlerinde,
Yağmursuz bir zamanın
Kaldırım taşlarını adımlamayalı...
Şimdi,
Bir yudum huzura inat,
Daha bir yorgun, daha bir kederli,
Üşüyorum bu sıcacık şehirde...
Bana kendi şehirlerimi,
Bana düşlerimi,
Bana, beni versene gurbet, geri...
Ne güzelsin sen gurbet,
Ne güzelsin şiir...
Ne güzel şair...
Ömrünüze, gönlünüze bereket...
Saygımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta