Adın Gizli Her Mısrada

Daha önceleri anlayamayacağın şeyler yazdım,
Şimdiyse okuyamayacağın şeyler dökülüyor kalemimden.
Anlayacağın tenha değil benim lügatım,
Sadece, anlatmak ve anlaşılmanın savaş meydanıyım.
Sen anlamayacaksın yine ama oku,
Beni anlaman sahip olduğum en büyük korku.
Ağlamak istediğim oluyor bazen bakıyorum yoksun,
Gülerek geçiştiriyorum, ciddiye almıyorlar beni.
Bu sefer anlatacağım diyorum, sen dahil dinlemiyor kimse,
Susuyorum, suskunlukla geçiştirip, önemli bir şey değildi diyorum.
Seni gördüm kendimi sevdim,
Daha sonra sevmediğim ne varsa sevdim.
Bir rengi, tatlıyı hatta yaşamayı sevdim.
Bir şey var gözlerinde,
Bir mahkum gibi pranga takmış bileklerime.
Büyü ya da sihir gibi bir şey bu,
Anlamıyorum bir türlü aylar oldu.
Kahverengi, kocaman bir çift göz,
Edemiyorum sana iki güzel söz.
Bir kağıt kalemle yetiniyorum,
Sen başkası sanıyorsun, ben sana yazıyorum.
Adın gizli her mısrada fark et,
En ufak çarem yok beni affet.
Ben, sana sevdalı, sana tutkun,
Seni gördüğüm andan beri bu yürek sana meskûn.
Korkuyorum bakarsan işin aslına,
Bu düşünceleri bir türlü edemiyorum imha.
Gözlerinde dünyanın en güzel rengi,
Gülüşün duyduğum en güzel ezgi.
Seni gördüm kenara bıraktım menfaatleri.
Şimdi bir kağıt kalem versen geçmişini çiz desen,
Ben ilk, seni gördüğüm günü çizerim.
Amansız belki biraz zamansız geldin lakin,
Anlamınla, öylesine yaşanmayacağı dersini verdin.

27.01.2022