Adın Geçince Şiiri - Samet Bölükbaşı

Adın geçince mi titredi ağacın yaprakları
Bana mı öyle geldi rüzgar mı esiyor yoksa
Bende sandım ağaçta sana vurgun o yüzden durgun
Duyunca adını kalbimin titrediği gibi titredi yaprakları

Ağaçta farketti halimi sordu derdimi
Zaman işte o an durdu nasıl anlardı ki
Sen hiç yağmura hasret kaldın mı yağmur yağarken
Güneşe hasret kaldın mı sana bakarken

Kışın kar yağarken alev sardı mı dallarını
Toprağa hasret kaldın mı toprağa kök salmışken
Yapraklarını özledin mi senin gövdene bağlıyken
Açtı mı kışın çiçeklerin soğuk vurup soldu mu

Yaprakları söndü dalları büküldü ben anlatınca
Üzülme sen ağaç kardeş aşk bana dert değil
Ben onun varlığıyla sevinir özlemiyle büyürüm
Onun nefesiyle yaşar hayaliyle ölürüm