Ey aşk;
Ne çok gülümsedim,
Ne çok kahkahalar attım ben,
Sensizliğinde yüreğim kan ağlarken…
Oysa!
Sensizliğinde kolum kanadım kırık,
Yüreğim kanarken,
Adın dilimde ayrılık…
Aşk kanatlarımı kırdığından beri,
Anmam artık adını,
Yok, saydım ben senin varlığını…
Bundan böyle;
Gelsen de artık kapıma,
Yüreğim sana kırık,
Adın dilimde ayrılık…
Kayıt Tarihi : 30.3.2014 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!