Toprak Ana’ya, çiçekler diktim.
Yüreğimi bıraktığım gibi,
Nadasta bırakmadım...
Toprak Ana’yı,
Bazen yağmur,
Bazen de gözyaşlarım suladı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
