Adın Bende Saklı Şiiri - Ali Aldemir

Kaç gün soldurduk böyle
Kaç kez gömdük güneşi
Uykusuz gözlerimizde,
Söndürdüğümüz kaçıncı yıldızdı
Yaşlarında göz pınarlarımızın
...Ve böyle kaçıncı gülüştü
Dudaklarımızda ölen,
Adın bende saklı söyleyemem,
Karanlığı,yalnızlığı
En son tütünümüzü dahası
Üstüne üstlük acıyı ve zülmu,
Hatta yoksul gülüşümüzü
Biz değil miydik bölüşen yürek acımızı,
Az mı avuttuk kendimizi
Züğürt tesellileriyle
Sağulu sancılarda,
Çaresizliği,açlığı ve de soğuğu
Biz değilmiydik paylaşan ayandonlarda,
Can bulmadık mı,sarılmadık mı aynı umuda?
Bir yoksulun sıcak gülüşünde,
Daha bir inatla hırslanmadık mı
Kenetlenmedik mi
Yeniden sıfırdan hayata?
El,ayak olup,ağız dil olmadık mı?
Her kahpelikte her vuruluşta sırtımızdan,
Bir garip yaralı ceylan
Bir yiğit ezgin yürektin,
Yüreğimin bir cebinde sen
Adın bende saklı söyleyemem,
Denizdeki su
Suyu saran toprak
Nisan yağmurlarında alkım,
Öksüzün sofrasındaki zeytin,ekmektrin
Saf
..ve
..temizdin
.....çocuklar gibi,
Söyleyemem bende saklı adın
Hüzünlü bir gülücükle yüzümde
Özlemsin şimdi sen yüreğimde.