Toprak gibi bereketli yürekleriyle
Bam telidir dünyanın her yerinde kadın.
Yerimiz toplumsal mücadelenin saflarında
İnançla öğrenen yüreğinde direncin.
Beyinlerini yürüteç ağlarına mahkûm kılan
Para arzı silahlarının vebal tetiklerini okşayan sin Kapitalistlerin
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Adın barış olsun tut ellerimden
Zorbanın fikrini harbi sinirden
İnsanın yüreği kadın sesinden
Yıkalım halk anam gel anam bacım
Sunalım *toy gibi bar anam bacım
.............
Bu şiiriyle bile SEVGİLİ ÖZBEK'in bilincine hayran
olmamak, şiirindeki anlamlı bütünlüğü görmemek olanaksız.
Kadınların bir meta olarak görüldüğü çağımızda gerçeği görerek baş kaldırıyor ve kadınların gerçeği görmesi için yürekli sesiyle haykırıyor.
Şiirin biçimine gelince önce serbest olarak yazmaya başlamış, daha sonra halk şiirine yani hece ölçüsüne dönmüş gibi geldi bana.
Bu durum şiir güzel olduğu için çok da sırıtmasa
bile bence yanlış.
Şair, bir şiir içinde iki nazım biçimini kullanırsa, şiirin bir bölümü ölçüyeuygunken bir bölümü ölçüsüz olursa bu şiirde hemen göze batıyor.
Biraz daha dikkat edilseydi mükemmel bir şiir oluşacaktı sanıyorum.
Yine de böylesine anlamlı bir konuda eşsiz güzellikte bir şiir yazdığı için SEVGİLİ ÖZBEK' i kutluyorum.
Beyinlerini yürüteç ağlarına mahkûm kılan
Para arzı silahlarının vebal tetiklerini okşayan sin Kapitalistlerin
Tefessüh tozlarını yüzlerine silkeleyerek
Sınıfsız bir toplum da, salt sevgiye dayanan
Emeğin her gününde çıkarsız, bencil duygulardan arınmış,
İçselleşmiş değerlerimizden ve dağ gibi mavi ilkelerimizden
İnsanlık tarihinde ki yeni süreçte insanca,
Yaşam karelerinde buluşmak amacıyla
Diyeceksin
Şimdi anladım kitabının niye mahzenlerde çürütüldüğünü.. Bu kadarı bile senin yoldan çıkmışlığını ispatlar! dost selamlar..
SEN BÖYLESİN
Desem ki
Havva ananın hainliğidir,
Seni bugün var eden;
Beni taşa tutarsın.
Desem ki
Havva Anamız
Yasaklara baş kaldıran ilk insan;
Desem ki
Ne insana, ne Allaha;
Ne de âdemin çamur olduğuna;
O bir tek şeye asi geldi;
Kula kulluğa Meleki Tavus’taki isyan.,
Beni lokma lokma yutarsın;
Götürüp,
Köle pazarında satarsın.
Desem ki
Boynuna madalya diye taktığın;
Adını şehirlere, sokaklara verdiğin;
Adına methiyeler düzdüğün;
Doğum, ölüm, bilmem ne yaptığı günü,
Hayırlarla, yortularla,
Adını salâvatlarla, bayramlarla andığın:
Yaşamında,
Hor, hakir gördüğün;
Yurdundan yuvasından sürdüğün;
Zindanlara attığın;
Yaşamı zehir zıkkım ettiğin;
Çarmıhlara gerip, çivilediğin;
O, asi,
O hain;
Desem ki onlar,
O günün sürüden ayrılan,
Asi güvercinleriydi.
Senin gibi zalime,
Senin zulmüne rağmen;
Kan içinde söylediğiyle,
Bu günün habercileriydi.
Desem ki onlar değişimin;
Onlar tekerleğin, elektiriğin;
Ve ışığın öncüleriydi.
Beni kör kuyulara atarsın.
İşte sen böylesin;
Bir kere olsu düşünmezsin.
Asarsın, kesersin.
Böyle işte,
Bu kadar senin erkekliğin.
Paşaya eğil, padişaha eğil,
Ama bu senin adam değilliğin.
Bir değil, beş değil;
Kaç kere denemiş eşekliğin.
Boş ver be güzel dost,
Ey sevgili;
Sana hain demişler;
Cahil, zırdeli;
Uslanmaz asi;
Ne olur sanki.
Hainler değil mi ki yapan
Bunca devrimi, değişimi;
Bak, şu meydanda ki heykel;
Bir zamanın haini,
Evveliyatın kısılmayan sesi,
Değil mi ki uslanmayan asisi?
Sen ki
Heybeye torbaya girmeyen;
Sen ki Kotlanmış,
Ismarlanmış yaşamlara isyan eden;
Sen ki
Korkuların içinden yürüyüp giden;
Alışılmışları, ezberleri hükümsüz kılan,
Tekrarları ters yüz eden;
İpe sapana gelmeyen sen;
Çula çuvala sığmayan sen;
Adam gibi adam,
Sapına kadar insan;
Torunun torbanın tutunduğu dalı.
Sen ki üretken;
Düzenin düzeltemediği;
Sen ki dökümlerin bozuk malı;
Sen ki cennetlere konulsa,
Kulluğun, kuralların asi çocuğu.
Sen ki Anadolu gibi,
Kısırlığa baş eğmeyen;
Değil Âdem’in,
Yedi kocanın zapt edemediği;
Tepeden tırnağa,
Baştan ayağa kadın;
Döl yatağında tohumlar çimlenen;
Sen ki
Dört mevsimi özgürce yaşayan;
Kolektif deliliklerin akıllısı;
Yağmadan, talandan geriye kalan.
Sen ki ilk asi, ilk deli.
Sen ki dünyalar güzeli,
Sen ki
Âdem’i dağlara düşüren sevgili.
Girme kalıpların içine;
Yeme, içme, giyme önerileni.
Aç kal, çıplak gez;
Susuzluktan yan, daha iyi.
Sen değil misin yaratan,
Arzı âlemde en güzeli?
Sen değil misin büyüten,
Yüreğinde en saf sevgiyi?
Sen ki rahminde büyüten,
En güzeli, en iyiyi.
Asi ol,
Günahkâr ol;
Ama kesmesin sesini
Korkuların efendisi.
Teslim almasın seni
Yaratılmışların iblisi.
Mahmut. NAZİK 04.05.2007 MERSİN
ŞİİRDE ÖĞRETİCİ OLMAKTAN KAÇINMAK GEREKİR. KURU BİR ANLATIMDAN ÇOK DUYGU YOĞUNLUĞU ÖNEMLİ.
Zamanın namlusu bilgiden geçer
Hiç bir hak verilmez almaktan geçer
Kendini tanımak anlamdan geçer
Beyninde ihtilal kur yavaş yavaş
Bu güzel şiir ve onu yazan kalem ayakta alkışlanır.
Kutluyorum Sevgili Özbek, kalemin daim olsun.
.........................T E B R İ K L E R
.............T E B R İ K L E R
T E B R İ K L E R
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRDİ.....
YÜREĞİNİZE SAĞLIK....
T E B R İ K L E R
...............T E B R İ K L E R
.........................T E B R İ K L E R
kadınlarımız, Çıkarda baş tacımız gönül sancımız,
işimize gelmeyince de tek düşmanımız gibi yerden yere vurdugumuz kadınlarımız. Erkek egemonyasında yerini hala tesbit edemediğimiz kadınlarımız.
oysa ne onsuz olabiliyoruz nede onsuz yaşayabiliyoruz.Tüm yaşam çilemizi çekerde bir of bile demez yanlışlıgı aramak için uzaga sormak gereksiz aynada kendimize bir sorsak, dogruyuda yanlışı da cevaplayacagız amma o da işimize gelmiyor. Barışın en degerli öncüleridir kadınlarımız.
..... Yüreğinize saglık sevgili hanım kadınlarımıza ne kadar yazsak azdır bilirim bilirimde azınlıkta olacagımıda bilirim.
...... kaleminiz daim olsun. kadınlarımız için güzel bir şiir okudum.
saygılar.
Mehmet Ali DEMİRCAN.
Yarınlara umutla bakan bilinçli ve direngen yüreğin bir yaşam boyu sevgiyle çağlasın.
güzel ve yeni imgeler şiirin şekilsizliğinde değerini tam yansıtamıyor. bir şiir ya tamamen serbesttir, ya bir ölçüye tabidir. biliyorum ki şair bu gözle baksa ortaya çok daha güzel bir şiir çıkar
'Adın barış olsun tut ellerimden
Zorbanın fikrini harbi sinirden
İnsanın yüreği kadın sesinden
Yıkalım halk anam gel yavaş yavaş
Sunalım *toy gibi bar yavaş yavaş' Bu güzel şiire de böyle güzel bir final gerekirdi. Tebrikler sevgili Özbek. Sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta