Adın Aşkdı Senin Şiiri - Salim Erben

Ne zaman sevmiştik biz
Zamanın durgun yüzünü
Kaç yüz yıl sonra çıktı
Kara kaplı defterin
İlk sayfasına yazılmıştı
Adın aşk diye
Hiç yaşlanmamış
Öylece kala kalmış
Ağız dolusu gülüşlerin..
Hangi
Kara günüme doğmuştun
Gün batımına kadar
Soluksuz içmiştim nefesini
Mıh gibi saplanmıştı yüreğime
demem o ki
Çağrısına kulak veremediğin
Ay mavisi bakışına al şimşek
Ateşini gördüm rüyamda
Suyu çekilmiş topraklar gibi
Bu şehirde
Aç kaldım susuz kaldım
Uykusuz kaldım tütünsüzde
Yılmadan usanmadan sevdim
Bu şehir
Soyguncu vurguncu kap kaç yeri
Elden alınmadan çalınmadan
Bir tutam sevgi bir yudum aşk
Olan tüm sermayemiz
Umuttur
Her sabah uyandığımda
Acıları alıp baş altına
Yastık diye yatığımız geceleri
İkiye katlayıp dörtle çarptığımız
Kara sevdayı yıllardır
Şiirlerimle ben
Ankara dan yazarım ak dağına
Nice ateşler yaktım ormanlarında
Kahrımı ancak başın yayla çeker
Alevden karanfil olsa da öpüşlerin
Mühürlü dudaklarım
İki gözü kör görmez şimdi