Adın Aşk'tı Şiiri - Kemal Ögel

BİNBİR GECE MASALLARININ PERİSİ,

KAF DAĞINDA ZÜMRÜDÜ ANKA,

BENZER YÜZYILLIK UYKUDAN UYANMIŞA,

MAĞRUR GÖZLÜ PRENSESLER PRENSESİ.

TÜM ÇAĞLARA AŞINASIN,

MONALİSA’NIN BİN MANA BAKIŞI SANA,

ONA, O GÜZELLİK SENDEN KALMA.

HERKES BİLİR, GÜNEŞ GİBİ BAKARSIN,

ÖYLE Kİ YANMAZ AY, ONU BİLE YAKARSIN.

MECNUN’U ÇÖLE DÜŞÜRENDE SENSİN,

FERHAT’I DAĞA DÜŞMAN EDENDE.

GÖÇMELERE TEK NEDENSİN,

LEYLA ŞİRİN BAHANE.

SENSİN SAVAŞLARIN TEK SEBEBİ,

NASIL SIZARSIN BELLİ OLMAZ.

ADEM’LE HAVVA’DAN BERİ YAŞARSIN,

BAZEN İMKANSIZSIN, BAZEN DAHA BETERİ.

KRALLARA KAFA TUTTUN,

BİR DELİ GÖNLE GİZLENEREK.

DÜŞÜNCEYİ ASIRLARCA UYUTTUN,

KENDİNİ TEK DOĞRU GÖSTEREREK.

KAH BİR MELEK YÜZDEYDİN,

KAH BİR ÇİFT ELA GÖZDE.

İMKANSIZIN MAKBULDÜ SANKİ,

ONU ARAR DURURDUK BİZDE.

OLMAZSA OLMAZSIN HER HİKAYEDE,

MİLYON ŞAİRİN MİLYAR ŞİİRİ SANAYDI.

ASIRLARDIR HÜKÜM SÜRDÜN GAYEDE,

ÇOKLARI TUTUŞTU YANDI NARINA.

KİMİ ZATEN TANIYORDU SENİ,

KİMİ HABERSİZ BİRER BAŞAKTI.

EY HİSLERİN SULTANI,ADIN AŞK’TI.