Adın Aşk Şiiri - Talip Levent

Sen güneş oldun, evvelden ahire; ayı hızla düşürdün.
Sen kabe oldun Mevlana misali; etrafında döndürün.
Sen bahar oldun, bulutları ağlattın, dünyayı güldürdün.
Ümidimi kesmeyip medet ümsam mı senden;
Havva anamı Ademe, bağlı kuvvet sensin;
Fatihi İstanbula, taçlandıran kıyafetsin;
İki bedende bir ruh iken, ayrılıkta hasretsin;
Leyla mecnun,aslı kerem, dillere destan sensin;
durmaz gözde akan yaşsın;
Zengin kızı fakir oğlana, dilen nimetsin;
Kulu şükür secdesine, kapandıran aşsın;
Kardeş gönülleri bir edip, paylaşan himmetsin;
Pek kudretliden kuvvet alıp, asra hükmedersin;
Destan üstüne destan yazılmış, nesillere galipsin;
Yaranın mahfuzunda, yaradılışa sebep sensin;
Adın san'ın aşk,türlü, hallerde meşk edensin.