Adın Şiiri - Elif Ardıç

Toplayıp kavmini
Ruhumu istilaya kalkışan
Adın
Söylesem
Yedi uyurlar uyanır
Işitsem
Dilime bir yılan dolanır
Ağzımın içinde
Tozlu bir rüzgar
Adın dağılır
Ben özledikçe
Her bulut silkinip
Sana benzer
Adın
Söyledikçe
Işığı, rengi, gölgesiyle
Sanki cisme gelecek
Bir beylik imparatorluğa dönüşecek
Kairos derler
Kader anıdır
Toplayıp asıyorum kanadına
Tüm veda bakışlarını
Yine de içimde
Adın ağrıyor.