kıyılardan çekilmiş hayat
çöllerinden geçiyorum sensizliğin
denizler kurumuş
dudaklar lâl olup susmuş
sensizliğin sessizliğinde büyütüyorum çığlıklarımı
varlığın taze bir bahardı gönlümde
şimdi taşlarda hayat oldu adın..
gözlerim seni görmeyi umduğu için güzel bakardı
yüzüne vurduğu için ışığın gözleri aydın olurdu
artık dualarım ruhunun dudaklarına dokunur oldu
geceleri gecelerin koynuna sürdüm
bütün aydınlıkları gözlerinin mavisine çaldım
duruşun başımı dik tutardı
şimdi zayıf bedenime kuvvet oldu adın..
yanına vardığımda bana nasıl bakacağını merak ediyorum
ya tanımazsın diye içten içe ürperiyorum
isyanlarım çok bugünlerde
aynada kendime bile bakamıyorum
senin sıcaklığına aç bu çocuksu yüreğim
özlemin cennet kokusu susadım sana
şimdi kurumuş dudaklarıma şerbet oldu adın..
kalbime inen yollara pusular kurulmuş
seven sevene, insan insana kavuşmuyor artık
anka kuşlarım bile dirilmiyor masallarımda
küller bile yanmış
ateş yeniden kendine gebe kalamıyor
hıçkırıklarım fani dünya harmanında dövülüp duruluyor
gelmiyor gelemiyor biriciğim gittiği yerden
bakışın canıma can katardı
şimdi kalbime vuslat oldu adın..
A.G.T aralık '2010
Mavi YağmurKayıt Tarihi : 20.12.2010 10:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Pek akıcı, hisli ve muhabbet yüklüydü.
Kaleminiz daim olsun.
Sevgiyle..
ateş yeniden kendine gebe kalamıyor *** güzeldi kutluyorum ( +10 ) selamlarımla ......
TÜM YORUMLAR (11)