Halim harab olmuşken hayalinle yanmaktan,
Avazım yorulur mu hiç adını anmaktan,
Ne çare ki adını ben andıkça yanarım,
İçim sızladığında hep adını anarım,
Feryadım adınla bir derin âha gömülür,
Efkarım adınla her gün eyvaha gömülür.
Kimi zaman adınla güler ağlayan gözüm,
Of edip kimi zaman adınla yanar közüm,
Çare yok ki adındır benim en güzel sözüm.
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 03:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!