Sonbaharın sonu;
Çil çil altın rengi yapraklar eprimiş,
Ölüm uykusundaki vurdumduymazlığında,
Kararmış sürünürler yerlerde.
Sonbaharın sonu;
Kaldırımlar ezik parçalanmış taşlarıyla uzanır,
Sarpa saran çıkmaz sokağımın sonuna.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta