Adımlar geçer gider…
Gözlerinin yokluğu yüreğime bıçak gibi saplandı
Oysa utangaç bakışında bir hayat vardı
Kanattı donmuş kanımı ilk kez yokluğun
Seni istedi tenim haydi çık da gel canıma…
Bir saklambacın içinde gizem gibi aranan
Arandıkça kaybolup gölge gibi saklanan
Hasretin urganına bağlanıp sürüklenen yalnızlığa
Bu kaderime bir kadeh kaldırıyorum ve şerefine…
Kopuyor hayatın mavisi bugün sönüyor gökyüzü
Hayallerin merdivenine çıkan umutlar düşüyor
Yağmur yağıyor yıkıyor emekleri nadasa çekiyor
Ve durgun ruhlar düşüyor sensiz bensiz yollara…
Karanlığın karası aka dönüşür bir zaman
Göze has ışığın dokunuşu hissedilir nabızda
Bakışlar süzer uzakları sisler kalkar ufukta
Karmaşa yokuşunda adımlar geçer gider…
Oktay ÇEKAL
29.09.2012–01.29
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)