Adımlar Şiiri - Eyüp Gergin

Adım adım oldu her bir yaşantım..
Az düşmedim sıra boyu
O ilkokul öğretmenim; hep bir aşk havası olmuştu bende
Sonra adımlarım büyüdü
Büyümüş hatta ben fark eylememişim…
Orta okul çağları…
Artık hep bir kadın havası peşlerinde koştum
Duymayı öğrendim ilkin
Sonrasında bir kadın kokusu almayı…
Büyümüşüm farkında değilim ya;
Hep bir sonraki adımlarımın peşindeyim
Hiç bugünkinde değil..
Hatta ve hatta daha bir önceki adımlarımı tamamlayamamışken…
Olmayınca olmuyor be üstad;
Olmadı da nitekim…
Lise yılları geldi çattı
Vay arkadaş meğerse ne çabuk geçmiş yıllar.
Ergen olmuşuz artık hayatta
Havada
Suda
Aşkta…
Hava demişken;
Hep bir havada kalmış yaşantımız…
Hani o unutulmayan lise yılları
Daha da önemlisi lise aşkları…
Artık tutku nedir öğrenmişiz..
Ama ara sıra yine o bir önceki adım önemli imiş..
Ah çekişler başlamış;
İlkokuldu; ortaokuldu öğretmen aşkları bitmiş
Saçlar taranıyor;
Ucuzdan aldığımız parfümler sıkılıyor
Kollarda bileklik
Boyunlarda saçma sapan bir kolye
Siyahtan kumaş bir pantolan
Eee bembayaz bir gömlek
Üzerine apayrı bir renkte ceket…
El ele; kol kola gezişmeler artık…
Sokak ortasında sarılmak sevgiliye
Öpmek doyasıya;
Tutku nedir bilmek…
İşte o zaman anlamışım büyüdüğümü
Bir öncesinde değil…
O bitmesin dediğimiz lise yılları da gitmiş
Bugün halen bile unutamadığımız efsanevi lise aşklarımız bitmiş
Öncelerde okursan büyük adam olursun denilen akademiyi;
Bugün ise; aman okuyup da ne yapacaksın dediğimiz üniversiteyi bitirmişiz bile..
Kolay olmadı tabii ki o adımlar da…
Birini yurtdışına gönderip kaybetmek de varmış;
Bir diğerini toprağın altına koymak da…
Sonrasında bir daha yeri dolmaz deyip de acılara gömülmek de var imiş..
Meğer de ne zor bir şeymiş..
…
Ya sonra;
Sonrası asıl hepsinden zor olan adımmış..
Çoğu kez ölsem mi kalsam mılarda;
Bir adım geriye mi yoksa geriye mi dediğim Kütahya Kalesinde;
Ağlaya ağlaya
Hıçkırarak;
Kahrolarak özrü isyan eylediğim yine Kütahya sokaklarında…
Her biri de o Antalya’daki Konyalı yar için imiş…
Adım adım derken aslında ne de büyük bir adım attığım dönemmiş…
….
Yaş kendimizce kemale ermiş saydık artık son birkaç yılda
Artık biri olsun hayatımızda diye bir uğraşımız da yok..
Ee yolun sonu da belli ya; ya yersin olursun tok
Ya da bir hiç uğruna olursun b.k..

“Sürçü lisan ettiysek affola…”

23 ekim gibi 2010 sonlarında