Yürüyorum şehrin sokaklarında
Ölçmek mi ne çare nirengini kaybetmiş sarrafın yalnızlığıyla
Arkadaşım olmuştu sensiz geçen ömrümün tozlu sokakları
Paylaşmak istediğim bir adımlarım vardı bir de sen
Yine yüreğim elerimde
Tutmak mı ne mümkün coşmuş bir volkan gibiyken
Artık ne durmak yaraşır nede tutacak bir engel tanır
Korkma! Onun figanı kendinde kendini bitirmektir
Biter mi diyorsun bu hüzün yazıları
Sanmam bir parçamın onun gölgesinde yürürken
Yahut yüreğimde sığınacak bir yuva bulmuşsa
Sadık kalan bir adımlarım vardı birde gölgem
Ta ki güneş ışıklarını kanatlarının altına alıncaya kadar
Sonra..
Ellerim ve yüreğim boş evimin yolunu arşınladığım adımlarım
(11.08.2002)
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Söz ve Şiirlerle Yaşamın Kıyısında Bir Yolculuk... ...Sadece gördüğüm, hissetiğim ve yaşandığına şahit olduğum olayların kalemime yön vermesinden başka bir hikayesi olmadığını ifade etmek isterim. .. Ve diyebilirim ki gerek yakınımda gerek uzağımda yahut bunların çevresinde dönüp dolaşmakta olan ruh hallerinin kalemimle şekillenmesinin metne dönüştüğü anı paylaşmaktır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!