Adımız Adem Oğlu İnsandı.

Masumduk çocuktuk biz
O zamanlar cennet vardı
İnsanlar inanırdı
Gururluydu ve güvenirlerdi
Birbirlerine
Kimse kimseye üstünlük taslamazdı
İhtiyacı olana yardım edilirdi

Masumduk çocuktuk biz
Bir zamanlar
Ayıp diye bir şey vardı
Yüzü kızarırdı ufacık bir hatadan
Utanırlardı ağlarlardı insanlar
Doğru olan anlatılırdı
Sonunda illaki Affedilirdi.
Kimse kimseyi kınamazdı.

Şiirler şehirlere değil sevgiliye yazılırdı
Sevgililer eşyayı değil sevgiliyi sorardı
İ

Masumduk çocuktuk biz
Zamanın birinde
Saygı diye bir şey vardı
Küçüğü büyüğü ,karısı, kocası
Yoktu bu işin
Çocuk yaşta öğretilirdi
Kimse kimseyi çiğnemezdi
El öpülürdü yanak alınırdı
Kimse hadsiz değildi.
Herkes yerini bilirdi.

Masumduk çocuktuk biz
Bir zamanlar
Sevmek diye bir şey vardı
Mutlu olurlardı her şeyden önce
Kimse kimseyi kırmazdı
Yaşarlardı ve ölürlerdi
Kimse bir ölüden korkmazdı.
Çünkü İnsanlar ölmekten korkmazdı
Ve insanca yaşardık..
Ben yoktu biz vardı Hepimizdik biz.
Adımız adem oğlu insandı Hepimizin...