Arkandan geliyorum gittiğin yere.
Attığımız adımların aralıkları bile aynı.
Düştüğün çukura da düşüyorum, çıktığın tepeye de çıkıyorum.
Tabanlarımızda aynı çamur var.
Ayaklarımızı aynı yerlerden yaralıyor aynı taşlar.
Nasırlarımız bile aynı yerlerden çıkıyorlar.
Ayakkabıyla başladığın yürüyüşe, çıplak ayakla devam ettiğin belli oluyor.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta