Yüreğim hep tufan… Kıyamet nedir!
Ne yapayım bilmem dinmiyor ki yâr
Eser durur böyle… Kırk üç senedir
Karakış bahara dönmüyor ki yâr
Gözüm Kızılırmak… Yaşlar ona eş
Ne ay ne yıldız… Ne de bir güneş
Fırtına kâr etmez yanan bu ateş
Ne çare içimde sönmüyor ki yâr
Çekmedi bilesin Kerem’le Ferhat
Benim çektiklerim silsile kat kat
Yaşıyorum ama sensiz bu hayat
Bir türlü içime sinmiyor ki yâr
Bazen ılgıt ılgıt vuruyor cama
Çare olmuyor hiç gönül yarama
Terk edip burayı gitmek var ama
Şu deli gönlüm kanmıyor ki yâr
Yaşadım diyemem… Ben bu âlemde
Anladım velakin her şey son demde
Meğerse kolaymış bu kadar hem de
Unutmuş adımı anmıyor ki yâr
15.11.2014
http://erdalkoca.com/2014/11/adimi-unutmus-devamini-oku/
Erdal KocaKayıt Tarihi : 15.11.2014 22:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!