On mart dokuzyüzelliüçte doğdum,
Aç kalmadım bir şekilde doydum,
Bir zamanlar efendiydim, beydim,
Yanmıyor artık çıram, sönmüş közüm.
Köyde geçirdim çocukluk çağımı,
Yoldum herkesin bostanla bağını,
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Hayat hep inişli çıkışlı değil mi? İsimden ironi konuyu güzel işlemiş. Efendi bey köle sahibi insan demek. Ben senin köle sahibi olduğunu hiç hatırlamıyorum! Hiç şüphem yok ki efendi ve beyden de bir ironi yapılmış.
Duygulanarak okudum.
Mutlulukla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta