Yine gece yarısı,alaca bir karanlık.
Bir yanda hasretin acısı.
Bir yanda uzun bir yalnızlık sancısı.
Yakıyor içimi uyku tutmuyor.
Değişiyor herşey,değişiyor herkes.
Değişiyor zaman.Vermiyor bu acı bir an olsun aman.
Kaç dize yırtıp attım,kaç kadeh kırdım.
Elden birşey gelmedi,ne yaptımsa olmadı.
Güvenimi kaybettim insanlara.
Sevgilerin çıkar olduğu bu dünyada.
Korkar oldum güven duymaya insanlara.
İçimde kalsa da bu acı.
Demiyor,diyemiyorum kimseye.
Güneş batınca ,karanlık çökünce.
Bir ben bir karanlık kalınca.
Basıyor hasretin acısı.
Söz geçmiyor,zaman lal oluyor.
Duvarlarda muhabbet etmiyor.
Gözlerim uykuya hasret.
Günler geçiyor vuslat.
Sende farklımısın sanki benden.
Seninde hayatın farksız dünden.
Hani çok güzel olacaktı giderken.
Senin de yaşama sevincin bitecek.
Hayat tekerürden ibaret unutma.
Dinmeyecek kalp sızın.Hayat müşterektir unutma.
Ne yapsan nafile kaçamayacaksın maziden.
Adımı çok anacaksın.Çok kez yanıp yanıp tutuşacaksın.
Ama beni bir daha bulamayacaksın.
Murat Mazlum
Kayıt Tarihi : 16.8.2018 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!