Adımı anmayı sakın unutma.

Ay sana benzerdi,sen ise güneşe.
Gördüğüm gün ve işte o anda!
Sanki yüreğim düşmüşdü bir ateşe.
Varlığınla yorgun yüreğime olmuştun neşe
Yokluğunda; çaresizliğimle kaldım baş başa.
Sen sar istedim tüm bedenimi ama yoktun.
Elleri yoktu karanlığın ve yalnızlığın.
Sen gör istedim yüreğimi, sana açtım kapılarımı.
Yoktu gecenin gözleri,hayaline kapadım gözlerimi.
sakın hiçe sayma sana olan sözlerimi.
Ne içimde seni unutmak gibi bir his var
nede aşkımı körükleyen bir rüzgar..
ne seni göremeyecek kadar güçlüyüm..
nede görmeye dayanacak kalbim var.
Yoksun işte artık mevsim sonbahar.
Yapraklar sararıp dökülürken yere,
yaşlı gözlerimi çevirdim göklere,
her gün istemem yılda bir kere,

adımı anmayı sakın unutma!

13.11.2010 / Antalya