Adıma Söylenen Şiiri - Müslüm Beyhaki

Nerede adımı görsem
Yalnızlığım çoğalır
Zamanın bir sırça fanus içinde
Birikerek gelip donduğu
Tenha İstanbul sokaklarında
Ezanlar salınır
Birden bir sarmaşık
Bir yalıya dolanır
Başıma toplanır hafakanlar
Asude ruhum hiç yoktan
Binbir derde bulanır

Nerede adımı görsem
Şehirde derim biri kayıp
Bir ben miyim yalnız rıhtımlarda
Mihraplara alışan sükunet
Gümbürtüye davetiye çıkarır
Başımda toplanır ecinniler
Bu sensin, senin bu san derler
Gözlerim uzaklardan geçen
Mavi bandıralı bir gemide takılır
Gemidekiler şimdi var ya
Bu şehirde yaşamak vardı derken..