Adım Yok, Unvanım Çok Şiiri - Yorumlar

beni bir tek sevenler;
pazar artıkları
ve boşaltılmamış çöpler…
ben sokak çocuğuyum,
sokak çocuğuyum ben anne! ...


Onlar bizim kırık yanlarımız :(

Yüreğinize sağlık çok içlendim çok ...ne demeliki +10

yürekli bir siirdi...ve cok duyguluydu...tebrikler

Dizelerinizin arasında kayboldum ve gözlerimden akan yaşları silemedim. Kendileri istemeden kendi egolarımızı tatmin etmek için dünyaya getirdiğimiz çocuklarımızı kimsesiz ve isimsiz olarak atıverdik sokaklara ve ne yapıyorlar, nasıllar diye düşünmedik bile, Doğdukları anda çevirdik yaşamlarını harabeye ve her geçen gün biraz daha yok ediyoruz henüz kirletilmemiş tertemiz beyinlerini ve yüreklerini. Düzelebilecekler mi bence çok zor. Hiç birimiz onlara gereken sevgi ve özeni göstermediğimiz sürece sisimsiz ama bir çok ünvan ile anacağız ve kendi kirlettiğimiz geleceğimizin içinde kendi karanlığımızda boğulup gideceğiz.

Duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum. Geleceğimize sahip çıkmayı mutlaka ama mutlaka öğrenmeliyiz. Yoksa tam bir bitiş yaşayacağız.

Saygılar yüreğinize ve tam puanımı bırakıyorum sayfanıza

Sokak çocuklarının dramını güzel yakalamışsınız. Bu toplumumuzun en büyük yaralarından biri. Duyarlılığınız için teşekkürler. Tebriklerimle.

beni;
ne leylekler getirdi,
ne de isteyerek doğdum.
ama;
istesem de, istemesem de öleceğim.

Ne kadar değil ama nasıl yaşadığım okadar önemli ki Anne...!
Tebrik ederim yürekten...

adımı bilen yok,
ama unvanım bir hayli çok.
unvanım çok benim anne!
bana, kapkaççı,
bana, tinerci,
bana, balici,
daha, neler… neler… derler.
faili meçhul tüm olaylara da
beni aday gösterirler.
biliyormusun anne?
aslında, adımı ben bile unuttum.
ben sokak çocuğuyum,
sokak çocuğuyum işte!
ben, sokak çocuğuyum anne! ….

ÇOK GÜZEL İÇERİĞİ OLAN BİR TEMEMA MALESEF GERÇEKLERİMİZ İÇ ACIMIZ SOKAK ÇOCUKLARI ALLAH ONLARADA SICAK BİR YUVA VERSİN İÇİM BURKULDU OKURKEN 10 PUANLA KUTLUYORUM SİZİ

işte bunları düşündükçe ıslandım,
işte bunları düşündükçe üşüdüm,
işte bunları düşündükçe yüreğim buz tuttu,
işte bunları düşündükçe yüreğim dondu anne…

beni bir tek sevenler;
pazar artıkları
ve boşaltılmamış çöpler…
ben sokak çocuğuyum,
sokak çocuğuyum ben anne! ...

ENKAZ BAKIŞLI ÇOCUĞUN hüznü değmiş şiire...

Onun yüreği donarken bizler hissedebiliyor muyuz...

O yağmur altlarında ıslanırken birileri onu anlayabiliyor mu ...

Ve onlar için ne yapabiliyor ne yapmalıyız ...

Hissederek yazmışsınız yaşattınız ...

DUYARLISINIZ ...TEBRİKLER...

adımı bilen yok,
ama unvanım bir hayli çok.
unvanım çok benim anne!
bana, kapkaççı,
bana, tinerci,
bana, balici,
daha, neler… neler… derler.
faili meçhul tüm olaylara da
beni aday gösterirler.
biliyormusun anne?
aslında, adımı ben bile unuttum.
ben sokak çocuğuyum,
sokak çocuğuyum işte!
ben, sokak çocuğuyum anne! ….

ANNE kelimesi gecen bu guzel siire hangi yorum yakisir ustadim... anneler kutsaldir bu guzel siiri tum yuregimle alkisliyorum