Adım yok Şiiri - Şükran Beşışık

Adım yok
Doğarken bahtsızım …
Gece sanki benimle!
Yafta asılmış boynuma,
Kuş gibiyim,
Amma vurulmuşum,
Uçacağım,uçmağa
Mecâlim yok!
Sanki vebâl benimmiş gibi,
Adım yok…
Korku gezinir,
Kaybol muş çocuk sokağı,
Yazar tabelâmızda:
Geçen yolcular,
Önce bakar,sonra,
Çevirir başını sokak çocuğu!
Niçin sahipsiz onlar,
Niçin bana sorarsınız?
Ah dostlar!
Topluma sorun,
İnsanlığa sorun,
Anama babama sorun;
Hüküm verenlere sorun,
Cellâdımıza sorun!
Yüreğimi titretir,
Bir anne sesi!
Hayâle dalarım,zaman ötesi…
Geceler karanlık,
Geceler soğuk,
Canavar ruhlar,
Soluk,soluk.
Üşüyorum korkuyorum…
Hepimiz hummalı,
Bir hasta gibi titrer!
Hepimizin mekânı,
Köhne, izbe bir yer…
Ah!
Doğarken bahtsızım,
Sokak çocuğu,
Yazılmış alın yazım…