Tanıyanlar
hep akşam üstü tanıdılar beni
ışığın içime yatay değdiği vakitte
onun için özümden çok
sözümle kurdular bağlarını
onun için bir yanlışın izleğinde ben
adıma ve alnıma adadım varlığımı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta