Tarihim altın sayfalarla dolu,
Geçmişim şan ve erk.
Yüreğimde koca bir anadolu,
Ne berektli toprağım var benim.
Her karışım altın, her zerrem elmas
Her parçam nimet dolu..
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
YURDU YÜREĞİNDE OLAN ŞAİR DOSTUM YÜREĞİNE SAĞLIK ELİNE SAĞLIK KALEMİNİZ DAİM OLSUN
harika..harika..harika..söyleyecek bir şey bulamıyorum.
TÜRKİYE CENNET CENNET OLARAK KALACAK.! ! ! ! ! ! ! ! ! ..
kutluyorum.
gerçekten doyumsuz bir çalışma olmuş. yüreğinize, emeğinize sağlık.tekrar tekrar izlemekten zevk duyacağım.
HANİ BİR TABİR VARDIR:
'TEK BAŞINA BİR ORDU'.
ERHAN DEMİR AYNEN ÖYLE.
KÜLTÜR BAKANILIĞI'NDA DOLGUN SANATÇI MAAŞI ALAN OTURAN BOĞALAR BU KLİBİ SEYRETSİNLER DE UTANP YERİN DİBİNE GİRSİNLER.
ŞAYET UTANACAK YÜZLERİ VARSA.
HARİKA ÇOCUĞU ALNINDAN ÖPÜYORUM.
SELAM VE DUA İLE.
Harika tanıtım filmi .......çok başarılı buldum emeğine yüreğine sağlık.....teşekkürler
Saygılar ve tüm puanla selamlarım....
Bu cennet vatanın kıymetini bilelim. Birlik olalım, el ele tutalım,
hep birlikte kardeşliğe, barışa, sevgiye ve dostluğa koşalım...
İNSAN AYIRIMI YAPMADAN, İNSANCA, KARDEŞÇE
DİN, DİL, IRK VE ÜSTÜNLÜK AYIRIMI YAPMADAN,
İNSAN OLMANIN TEMEL ÖZELIKLERI İÇİNDE YAŞAYALIM...
''BEN'' DEĞİL, ''BİZ'' OLALIM; 'BEN'LİKLERDEN SIYRILIP
''BİR'LIK''- 'BİZ'LİK' İBARELERİ IÇINDE YAŞAYALIM...
ÇÜNKÜ BİZ, YÜZYILLARDAN BERI HEP BÖYLE YAŞADIK
VE HEP BÖYLECE DE YAŞAYACAĞIZ aynı dileklerlen ....
yüreğini topra topra kattığın bir şiir olmuş.insanları insan olduğu için seven o koca yüreğine sağlık...
Anlatımı güzel etkileyici bir yürek sesi...........KUTLUYORUM SİZİ.......
Harika bir çalışma yüreğinize sağlık.....
tebrikler erhan kardeşim yüregine saglık kalemin daim olsun saygıalrımla yıldırım şimşek
Sevgili ERHAN bey şiiriniz bir harika olmuş ki tüylerim ürperdi bitirene kadar, sizi gönülden kutlarım dostum, elinize yüreğinize sağlık, sana sevgilerimle birlikte tam puanımı yolluyorum. Bilal Esen.
Bu şiir ile ilgili 162 tane yorum bulunmakta