nasıl iş bu
her yanına çiçek yağmış
erik ağacının
ışık içinde yüzüyor
neresinden baksan
gözlerin kamaşır
Ömrümün karşılığı olsun diyor
bir değeri, bir üstünlüğü olsun
Çılgın bir aşkın tarihi
yolculukların günlüğü olsun
ama kavgalarda geçsin ömür
Devamını Oku
bir değeri, bir üstünlüğü olsun
Çılgın bir aşkın tarihi
yolculukların günlüğü olsun
ama kavgalarda geçsin ömür
İnanması hala zor geliyor… Onun daha uzun yıllar yaşayacağını Türk Edebiyatı’na daha nice romanlar, şiirler kazandıracağını düşünüyordum…
Sisler Bulvarı şiir kitabı ilk elime geçtiğinde, işlerim dolayısıyla birkaç günlüğüne İzmir’deydim. Yine böyle bir eylül mevsimiydi. Elimde kitap, körfez kıyısında bir sıraya oturduğumu, martı çığlıkları, vapur sirenleri arasında saatlerce onun şiirlerini okuduğumu hatırlıyorum. Atilla İlhan, yazacağı şiirleri mırıldanarak körfez kıyısınca dolanırmış. Şiirlerini önce kafasında tasarladığını sonra kâğıda döktüğünü dinlemiştim kendisinden.
İnsan çok sevdiği birinden söz etmek isteyince söyleyeceği her sözde bir eksiklik hissediyor. İyisi mi, onun, çok sevdiğim dizeleriyle anayım Kaptan’ı.
5.
sanmıştık ki ikimiz
yeryüzünde ancak
birbirimiz için varız
ikimiz sanmıştık ki
tek kişilik bir yalnızlığa bile
rahatça sığarız
hiç yanılmamışız
her an düşüp düşüp
kristal bir bardak gibi
tuz parça kırılsak da
hâlâ içimizde o yanardağ ağzı
hâlâ kıpkızıl gülümseyen
-sanki ateşten bir tebessüm-
zehir zemberek aşkımız..
( ayrılık sevdaya dâhil )
Gönlümde İlkbahar,aklımda yaz,
Saçlarıma ak düştü ,vakit karbeyaz .......
.......
Üstad'a selam olsun...feyz aldık...!
Vakit ;her dem ,uygun adım gitmez insanla...Çok kez,dikenler üstünde koşturur,yorar...Kırık camlar,ayaklara renk verir kanla...Henüz ilkbaharda iken,başlar sonbahar...///Nevruzda,yerlerden âdeta fışkıran can...Ağaçları saran çiçek,bezeyen yaprak...Yaşı değil,gönlü gence verir heyecan...Günü altun görmeliyiz,dalları mercan...Dert etsek de,etmesek de sonumuz toprak...///Yıpranmış nâsiyeni yaslayıp güneşe...Umutla seyret dünyâyı,biraz dol neşe...Hâlâ hayattayım deyip,RABBİNE şükret ;Yanında kimse yok,hayâlinle başbaşa...
Hayatın içindeyiz.. Herbir insan kendi penceresinden görür hayatı..Şairin görüşünün yanında bir de seziş kaabiliyeti vardır.. Anladığını anlatması lazım şairin..Hayatımızın sonbaharıdır akşamlar... Belki mevsimlerin akşamıda sonbahardır...
'Ben yaz ayında güze döndüm..
Bayırlardan düze döndüm..
Madem bahtım kara benim;
Ben yaz ayından, güze döndüm'
İlk mısra ile son mısra arasındaki farkı farketmeyen şair yok sanırım.. Ama asıl olan şiiri okumak değil şairi anlamaktır..Atilla İlhan'ı anlıyorsak şiirini hazmetmişizdir diye düşünüyorum. Mehmet YUSUFLAR
Hayatın içindeyiz.. Herbir insan kendi penceresinden görür hayatı..Şairin görüşünün yanında bir de seziş kaabiliyeti vardır.. Anladığını anlatması lazım şairin..Hayatımızın sonbaharıdır akşamlar... Belki mevsimlerin akşamıda sonbahardır...
'Ben yaz ayında güze döndüm..
Bayırlardan düze döndüm..
Madem bahtım kara benim;
Ben yaz ayından, güze döndüm'
İlk mısra ile son mısra arasındaki farkı farketmeyen şair yok sanırım.. Ama asıl olan şiiri okumak değil şairi anlamaktır..Atilla İlhan'ı anlıyorsak şiirini hazmetmişizdir diye düşünüyorum. Mehmet YUSUFLAR
Hüzün insanın doğasında var,isterse hiç derdin olmasın.Yaşlandıkça hüzünler kedere döner.Ylnızlık artmaya başlar...Ayrı muhitlere savrulan dostlar,yolları ayrılan dostlar,birer ikişer göçen dostlar,uzaklaşan çoluk çocuk...Yapraklar döküldükçe ölümün nefesi hissedilmeye başlar...Keder ağırlaştıkça ağırlaşır...Hey kara toprak,kimler geldi kimler geçti bu devrandan...?
Anladım ki bu dünya yalan,
Hayat bomboş, bahçesi viran.
Gülle değil, dikenle saran,
Hoşça kal dünya, yalan dünya.
Bunca yıl koştum, dinlenmeden,
Nice umuda, kandı beden,
Gidiyorum, hiç, düşünmeden,
Hoşça kal dünya, yalan dünya.
Nicesi, geçti, bu haneden,
Kimseye yar olmadın, neden?
Ne kaldı ki, bunca çileden?
Hoşça kal dünya, yalan dünya.
Hüseyn ’im çok koştum, yoruldum.
Beyhude, umuda sarıldım.
Bin bir çile ile karıldım.
Hoşça kal dünya, yalan dünya.
Hüseyin Celep
oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar
atilla ilahanca çok güzel bir benzetme .. güzel şiir okudum üstad dan
Adım Sonbahar
nasıl iş bu
her yanına çiçek yağmış
erik ağacının
ışık içinde yüzüyor
neresinden baksan
gözlerin kamaşır
oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar
(Ayrılık Sevdâya Dâhil,1993)
Attila İlhan
Üstad'a saygılar.....
oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar
Baki Güçlüol
benmiydim hayata yeniden yeniden başlayan yoksa senin yokluğunda teselli olan ama her başlangıcı senle istedim ben başlangıç seni istedeim mekanın cennet olsun duygularımın babası
Bu şiir ile ilgili 47 tane yorum bulunmakta