Adım Sonbahar Şiiri - Aydan Yalçın

ne zaman yağmur yağsa
düşümdeki kızıl saçlı çocuğun
ışıltılı gözlerinden havalanır
ebemkuşağı kırlangıçları

gün döner / gri sessizliklere bürünür kent
şafağın hamağında eriyen
çiy tanesine dönüşür
çıkınımdaki suskun sevi

artık ne saçlarımı okşayan eli kalmıştır güneşin
ne de avuçlarımda parmak izi

- kır dümeni kaptan / götür buradan denizi
kır dümeni kaptan / kirpiklerimde tuzlar birikti -

kuşlarım göç yolunu göstermez oldu
lirik oyunlar oynuyor gece şelalesi gözlerim
katran karasıyla çiziyor, yüzümü şimdi gece
ah! sarı sürüklenişler hiç bitmiyor ömrümde

tel örgülere takılan kehribar yalnızlığım
ne zaman bitecek bu yol, bu göç nereye kadar

sarı gözlü yapraklar gibi düşüyorum toprağa
' adım sonbahar '