Adım sevgi Şiiri - Oktay Çekal

Adım sevgi…

Oynama hayatını hayatımla, sarma kara bulutları
Rüzgar her estiğinde fırtınayı getirmesin yanında
Temiz duygulara kara dolular düşmesin kirlenmesin
Zorunlu değilsin sevme yüreğinde yer yoksa bana…

Ben sevginin doğasından geldim, adım sevgi
Ruhumda başlar bu ömrün en deli hikayesi
Çılgınlar bile anlamaz gözlerimdeki ateşi
Yoğun bir bakış olurum taşıyamazsın
Asla kolay değilim göremezsen anlayamazsın…

Ölürüm bir damla gözyaşına sevdiğimden gelmişse
Dar gelir dört duvarın en ihtişamlı soğuğu
Yıkılır boyumca hayat dizlerimden tutunur
Dönüp bakmam bir kere olsun sevgim asildir benim…

Dorukların en tepesindeyim sıcaklığın dokunduğunda
Bir bulutun üstünden yürürüm gözlerime baktığında
Ellerim sana kenetlenir ruhuma yol verir
Yüreğimde atıyorsun kaç gecedir tenimde beklediğim…

Yüreğime kazıdım ismini yerin çok özel senin gibi
Gözlerimde yol oldun en uzak diyarlarına yürüdüğüm
Ardından adımlarımın sayısını unuttum benden geçtim
Bir seni sevdim birde gözlerini, adım sevgi…
Oktay ÇEKAL
18.11.2012-16.13