Adım Ses Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
ses binlerce düş ışığıyla gelir geceye
ömrü yağmur dizili ip üstünde
saçları savrulur sabah sisine

göklerin kösnül çobanı ay
bıkmıyor musun her gece sessizce doğmaktan
karanlık değil mi üzerinde gurur diye taşıdığın yük
uyan

kırık bir tümceye dokunuyor dili
kızıl çiçekler açıyor
nedir ki kalabalık sessiz bir şaire
istersen mezar taşsız göm kendini
tasalanma
ömründen yırttığın parçalar
topraksız kalmıyor ses

sen ey ses
ışıkları gizli şehrin
yorgun rüya gibi gir koynuna
ısır soğuk tenini bulutların
üstü örtülmemiş
yalnız penceredir sokaklar
ıslak ve serin

niye yatağından ayrılınca rengini kaybeder deniz
niye güneşten yorgan ister yaz
yaşamla gelin güvey oldun bir kez
ne bozlak avutur seni ne uzun hava
kendine yetmelisin ses

.
.
.