Gözümde ilahlaşıyorsun
Her geçen gün biras daha fazla
Emrediyorum yüreğime sevmesin diye
Ama dinletemiyorum; duygularım asileşmiş
Karanlığın içinde parlayan
Bazen üzgün bazende mutlu
Her ne kadar meydan okur gibide baksada
Sevdayla tanışmaya hasret
Yanılmaktan korkan bir çift gözdür belkide
Firar ettiren aklımı
Nerden bilirim koca adam
Asıl hüzün senin doğduğun an
Gözlerine karanlığı yerleştiren hayatındı
Sana veriyorum adımı
Artık sen hüzün bense ışık denizi
Deryalar gibi sonsuz coşku ve huzurun tadı
Unuttun mu beni
Sevmeyi bilenlerin kötülüğe isyan edenlerin adı
Kayıt Tarihi : 9.6.2009 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!