Adım Polyanna Benim Şiiri - Efe Yildirim

Efe Yildirim
143

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Adım Polyanna Benim

Adım Polyanna Benim

Ya düşündüm de, ben aldatığımda kimi aldattım?
Sevdiğimi aldatmadım,
çünkü en sonunda, dolaylı ya da dolaysız,
ona inanmadığımı, sevmediğimi anlattım.
Lakin suyu yavaş kaynattım.

Tanrıyı desek, Tanrı’nın üstümüzde gözleri,
ona zaten birçok şeyi anlatmadan anlattım.
Kendimi desek, daha mı doğru olur?
Belki de korktum,
belki de korktum ben, kendim aldatmaktan, aldatılmaktan.

Ve her zaman korktuğumdan gelecekten,
geçmişi buladım…
Desem de inanmayın.

Niye bu kadar açım sevgiye, bilmem.
Sevginin en güzelini gördüm anamdan, babamdan.
Belki de doymuştum,
inanmadım anadan gelmeyen sevgiye.

Belki de yalnız kalmış bir orduydum,
önünde düşman, savaş anını bekleyen,
cephelere bölünmüş,
ölmek ya da ölmemeyi bekleyen.

Belki de yumruk yumruğa girmek üzere olan bir serseri.
Döndüm, dolaştım, şöyle düşündüm…
Geldi, gelecek üstüme mermiler.
Gelmekte olan ölümden kaçamam,
ama kaçmadan öldürebilirim.
İlk yumruğu atsam, devirebilirim
ve sonra hiç devrilmeyebilirim…
Desem de inanmayın.

Adım Polyanna benim.

Efe Yildirim
Kayıt Tarihi : 9.3.2025 02:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


1. “Adım Polyanna Benim” Şiirinin Analizi Bu şiir, aldatma, korku, vicdan muhasebesi, zamanın geçişi ve kader gibi derin konular etrafında şekilleniyor. a) Giriş: Aldatma ve Kendiyle Yüzleşme “Ya düşündüm de, ben aldatığımda kimi aldattım?” • Şiir, aldatmanın doğasını sorgulayarak başlıyor. • Aldatmanın başkalarına mı yoksa aslında kendine mi yapıldığı üzerine bir içsel hesaplaşma var. “Sevdiğimi aldatmadım, çünkü en sonunda, dolaylı ya da dolaysız, ona inanmadığımı, sevmediğimi anlattım.” • Burada şair, dürüstlük ve aldatma arasındaki ince çizgiyi sorguluyor. • Aldatma bir eylemden ziyade, bir sürecin sonucu olarak ele alınıyor. b) Kendiyle ve Tanrı’yla Yüzleşme “Tanrıyı desek, Tanrı’nın üstümüzde gözleri, ona zaten birçok şeyi anlatmadan anlattım.” • Şair, aldatmanın Tanrı’nın gözünden kaçmayacağını belirterek, bu olgunun evrensel ve ilahi boyutunu işliyor. • Bu noktada vicdan muhasebesi devreye giriyor. c) Geçmiş, Gelecek ve Özlem “Ve her zaman korktuğumdan gelecekten, geçmişi buladım…” • Gelecek korkusunun insanı geçmişe yönelttiği vurgulanıyor. • İnsan zamanın içinden çıkamıyor; korkular ve pişmanlıklar arasında sıkışıyor. “Şayet geçirdiğim zamanı, gerçekten delikanlı gibi yaşadıysam, hatta çok korktuysam geçmesinden… Sevdiğimden…” • Zamanın geçmesiyle ilgili çelişkili bir duygu var: Hem dolu dolu yaşamak hem de korkmak. • Şair, kendini geçmişin ve geleceğin kesişiminde konumlandırıyor. d) Sonuç: İronik Kapanış “Adım Polyanna benim.” • Şiir, ironik bir şekilde kapanıyor. • Polyanna, her zaman olumlu düşünen biri olarak bilinir; ancak şair burada tam tersine, melankoli ve korkular içinde. • Bu zıtlık, şiirin vuruculuğunu artırıyor.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!