Adım Nalan Şiiri - Yusuf Gurbet

Hey amca bak güzel selpaklarım var
Hem de en kalitelisinden
Çok ucuz be amca almaz mısın bir tane
Neyse almasan da olur amca
Evet amca yaşım on iki benim
Yaralıdır çocukluğum
Bu yüzden kimselerle konuşmam
Kime bakarsam büyümüşlüğümü görürüm gözlerinde
Bu sebepten kızarım baktığım her göze
Bir uçurtmaya takıldı çocukluğum
Bir çırpıda esen rüzgâr aldı götürdü onu, bir parçasını bende bırakarak
Seslenirim esen rüzgâra getir diye ama duymaz beni
Ben yaralı çocuklardan sadece biriyim
Adım nalân…

Bir gece yarısın da annemin ağıtıyla kayboldu çocukluğum
Önce babamı kaybettim sonra çocukluğumu
Her ikisinide özlemekteyim
Sen bilirmisin amca gece yarısında hıçkırarak uyanmanın acısını
Ve aniden çocukluğunun gidişini izledin mi benim gibi
Kayan yıldıza benzettin mi kendini
Minik ellerin odlumu benim gibi semaya kalkan

Her geçen gün annem biraz daha erimekte babamın gidişine
Elimden bir şey gelmez ki
Üzülüyorum işte
Geri getirebilseydim eğer annem daha fazla üzülmesin diye getirirdim
Ama ben daha çocuğum amca

Okulu bırakmak zorunda kaldım
Ne kitaplarımı alabildim
Nede kalem
Babam olsaydı eğer amca ben şimdi okulda olacaktım
Ve babam olsaydı ben selpak satmayacaktım

Çok oturdum amca
Gitmem gerek
Neden ağlıyorsun amca
Yoksa senindemi gözüne bir şey kaçtı anmen gibi
Onunda gözlerine hep toz kaçar geceleri
Olsun be amca
Al bak sana hediyem olsun bu selpak
Keşke her şeyi silebilseydi
Ama sadece yaşları siler bu selpak
Hadi kendine iyi bak amca
Gözlerine dikkat et toz kaçmasın bir daha