Adım Murat... Şiiri - Murat Tali

kulaklarıma fısıldandığı anda ismim ne düşünmüştüm acaba, neyi anlatıyordu bu isim bana.

Bilmeye başladıktan sonra o ismi, taşımayı öğrendim, onunla çağrılmayı, onunla bilinmeyi ve fark edilmeyi onunla sevilmeyi öğrendim. Önüne ve arkasına aldığı ekler ile değerli hissedilmeyi, kötü olmayı ve yok olmayı öğrendim.

Aldığı tamamlamalar, kah bilge oldum, kah beş para etmez biri ve nihayetinde şunu öğrendim o isim olsa da olmasa da BEN vardım, Var olmayı seçerek başlıyor hayat.

Her canlı bir isimle çağrıldığında o ismin asaletini mi taşıyor, fark ediyor mu ismin -e hali -i hali -de hali, hepsinde aynı değil miyiz?

Seçimlerimizle yaşıyor isek, ilk olarak adımı değiştirmeyi seçiyorum, amaç, dilemek, arzu etmek istemiyorum artık. Sadece isimsizliği seçiyorum. ilk halime dönerek, başlangıcımdan yeniden yol alarak yaşamayı seçiyorum.

bana öğretilen doğrulardan, ahlak kurallarından, sokak dillerinden, tamamlanmamış aşk hikayelerinden, eksik bilinen gerçekliklerimden, bana ait olmayan yaşanmışlıklarımdan, başkası ne derlerden, başkası üzülmesin diye terkedilmiş benliklerden kurtulmayı seçiyorum.

Var olmak için yok olmak gerekiyor, önce yok olmayı seçiyorum, yeni gelecek olan beni karşılamaya çıkıyorum.