Adım kimsesiz Şiiri - Ali İhsan Karataş

Yollarına solduğum sevdiğim ile,
Kollarıma sığınan dostlarım bile,
Gençliğime direnen dertlerim ile,
Kimsesizlik doladı,adım kimsesiz.

Kabullenmez duaya,amin demişim,
Umudun pusulası,yele vermişim,
Attığım adımlarda yarım kalmışım,
Kimsesizlik doladı,adım kimsesiz.

Sokaklara,feryadı kazımak gelir,
Görünen,görünmezden dahada zehir,
Çektiğimi bir Mevlam,bu beden bilir,
Kimsesizlik doladı,adım kimsesiz.

Ne zaman ki ayrılık,yüzünde güller,
Ne bekler ki sevdiğim,çektirdi diller,
Terkederler sonradan kimsesiz derler,
Kimsesizlik doladı,adım kimsesiz.

Benim dostum sokaklar, çamurdan evler,
Özlediğim duraklar,yabani göller,
Kimleri ne yapayım,vakitsiz seller,
Kimsesizlik doladı,adım kimsesiz...