Adım Kaldı Doyumsuz Şiiri - Bülent Özbek

Pazarda ne var
Ne yok
Aldım
Doyumsuz
Önümüz kış

Pembe kırmızı renklerle
Yeşil saplı
Doldurdum poşete
İrili ufaklı
Doyumsuz
Bembeyazsın o gördüğüm
Önümdeki kış

Kesilen tüylerinde
O dipdiri ses yerine
Demem o ki
Yaz sıcağı
Ter içinde
Şimdi sararmakta
Kuru yapraklar
Çıtırdar
Uzakta
Meyve veren dallar
Bahar ne zaman
Gelir
Ne zaman gelmez
Yazın o beraberlik
Nasıldı o bronz
Ten
Görülür mü?
Görülmez mi?
Koptu kopacak dal gibiydim
Kavununda karpuzda
O yaz
Görülür mü?
Görülmez mi?
Bir daha
Doldur poşete
Her gördüğümü
Doyumsuz derler
İkimizde buz gibi
Dudaklar
Bir kış ki
Anlatılmaz
Başka yerde açmış
Açılan
Başkalarında açmış
Kemikkıran

Çıkarırmıyız
Kışı?
Yok pek
Umut
Bu son yer
Son kış mı?

Doysam da
Acıksam da
Son kez
Senin bir yerlerinden
Ayrılsam da
Güneşten

Her yerin
İrili ufaklıydı
Bu doğru mu
Dönsen anlatsan
Doğruyu

Nasıl silinirler
Nasıl silinirsin?
Düşlerimden
Adım kaldı
Doyumsuz
Seninkisi
Kemikkıran
Seninkisi
Düşkıran