Adım Hüzün, Soyadım Acıdır Benim

Yaksan da, yıksan da uslanmaz bu gönül aşktan...
Adının aşk olduğu cümleler arasında doğmuşum...
Hüzündür benim adım, soyadım acı...
Kederdir severek çektiğim.

Kalemlerle anlatıyorum ak kağıda..
Bir insan dinlese duyamaz..
Duysa da anlamaz halimden..
Bir ben, bir ben bilirim neler çektiğimi..

Dilim susar, konuşur gözlerim gökyüzüyle..
Sonsuz boşluğa anlatırım her şeyi...
Susar dinler beni, o da üzülür sonrasında..
Bulutlanır gözleri, yağmur olur ağlar üzerime...

Ne kadar çeksem de acıyı sinemde..
Hala yürürüm, yalınayak aşk sokaklarında..
Aklım gitmiştir başımdan, gözlerim yorgun..
Tatlı bir uyku çıkar karşıma,
Sarılır uyurum aşk sokağında...

Uzaklarda, çok uzaklardan bir ses gelir,
Uyan! Uyan artık sıyrıl kendinden, gel diye..
Ayrılmak, ayrılmak ne acıdır anlamaz dilinden..
Duymak istemem o sesi, anlamaz bilirim halimden...