bu son bozgunu yüreğimin
yaşam atrtığı gayya misali yankılanan o maverada
okyanusları boğar mı
bir tek damla yeter senin için ağlamaya...
düş artık
ışıkları kör etmiş gözlerimden
sökül göz bebeklerimden
düştüğün yerde taş kesil öylece kal...
çaldığın düşlerimi çarmıha ger
it beni omuzlarından kanadı kırık martı gibi
ve cesedinin başında taş kesil de
kal...
ay hiç çıkmamış
yakamozlar hiç oynaşmamış
göksu hiç deli deli çağlayıp akmamış olsun
o sağanak sonrası
yanaklarında derin dehliz misali
bir iz kalsın o yağmur lekesi...
acılarıma önsöz
hiç oluşuma dip not olsun da düşsün...
dur dokunma sazın teline
nihavend sussun şimdi tüm şarkılar...
dudaklarının kıyısından
o en son öpüşün sıcağını adım gibi gizlice soy dudaklarından..
Hasan ODABAŞI
Hasan OdabaşıKayıt Tarihi : 23.3.2021 23:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!