Adım Eylül Şiiri - Murat Gevrek

Gidiyorum
Çünkü adım eylül
Çünkü kimse durmuyor duraklar boş
Çünkü yağmurlarım bitmiş
Kış dayanmış kapıma
Çünkü çünkü süz yaşıyorum
Çünkü adım eylül
Yaramaz bir çocuk gibi kestane heveslisi
Yakarken elimi sobanın üstünde
Seni düşünüyordum canın yandı mı diye
Düşerken gözlerimden iki damla
Sofrandaki tabağa
Gitmeyi düşünüyordum ellerin ellerimle yanmasın diye
Çünkü adım eylül
Çünkü barut kokunla sevişiyorum
Her istasyonda bir ben bırakır oldum
Yavaş yavaş tükeniyorum
Yağmurların düşmüyor artık
Her gideceğim şehre geç gider oldum
Adım eylül beni beklerler
Çiftçiler tarlalarına buğdaylar ekmiştir
Yağmur beklerler
Okullar hazırlanmış ise
Bekletmeye gerek yok artık hiç kimseyi de
Gitmeliyim yani anlıyormuşsun
Bana gücenme
Çünkü benim adım eylül
Çünkü barut kokunla sevişiyorum

Murat GEVREK