Adım Deliye Çıktı Şiiri - Mutlu Aydurmuş

Ondan sana yar olmaz diyen aklımı baştan
Kovarken yakalandım adım deliye çıktı
Yüzünü göstermeyen aynayı tekrar baştan
Ovarken yakalandım adım deliye çıktı

Işıtırken gecemi sensizliğin şimşeği
Şu kışta kıyamette dama serdim döşeği
Gözleri sencileyin diye kara eşeği
Severken yakalandım adım deliye çıktı

Düşlerimde batarken adı aşk olan gemi
Yastığımı ıslatır yorgun gözlerin nemi
Kahredip sensiz güne karanlıkta gölgemi
Döverken yakalandım adım deliye çıktı

Her sabah uyansam da dudağımda uçukla
Yokluğunu tam ettim aşkı çarpıp buçukla
Oysa gerçeği silip güneşi de balçıkla
Sıvarken yakalandım adım deliye çıktı

Ne vakit anıları yad etsem bir lahzacık
Yüreğim pırpır olur avuçlarım sıcacık
Terk ettiğin rüyama gelmeni son defacık
Güverken yakalandım adım deliye çıktı

Tenin kadar ak diye karın üstünde yatıp
Bulutlara göz kırptım sana öpücük atıp
Senden bana yadigar acılarımı satıp
Savarken yakalandım adım deliye çıktı

Sen ki başıma örüp hasret denen çorabı
Derde müptela ettin şu ahreti harabı
Düşündükçe zulmünü fazla içip şarabı
Söverken yakalandım adım deliye çıktı

Her yanım yıkık dökük, gönlüm savaş alanı
Bir veda istilası doğurdu bu talanı
Oysa ben gerçeğini sakladığım yalanı
Överken yakalandım adım deliye çıktı