Adım çocuk, yaşım 4. Şiiri - Sedat Sade

Merhaba
Adım çocuk..!
Bazen 4 bazen 10 bazen de 14 yaşındayım.
Daha aklımın, fikrimin olmadığı
bir film'in başındayım.
Bu aralar ise ;
herkesin yürek acısı ve
gözünün yaşındayım.!
Nedeni açık..!

Adım çocuk..!
Başımdan ve hatta hayelerimden
büyük şeyler yaşarım,
Acısı büyük, bedenimden
ağır yükler taşırım,
Hani birazcık takatim olsa, elim kolum
tutsa bu kirliliğin içinden taşarım,
Ama beni bi Allah görüyor,
Gerisine şaşarım..!

Adım çocuk..!
Büyükten de büyüğüm, farkım yok..!
Bunu anlatacak dil var mı? Oda Yok..!!
Mini etek giymem, topuklu nedir bilmem,
Makyaja zaten gerek duymam..!
Zor olan ise,
Kirli gözlere hedef olmam..!
Sevilecek kollarda olmamam..!

Adım çocuk..!
Yaşım daha 4.
Bilmeyen duymayan varsa, dürt..!
Bir kerede olsa vijdanınla
yaşadıklarımı ört.
Adım çocuk..!
Meleklerle gülen, karnım
acıkırken ağlayan,
Bu iki olayın dışına çıkmayan.!
Dünyanın kirliliğinden,
Hayatın Zorluğundan,
Ve insanlığın yokluğundan
Habersiz bir çocuk.

Adım çocuk..!
Yaşım 10.
Sesimde ki çığlıklar halen aynı ton..!
Üzerimde kirli ellerin izi
ve verilmeyen bir son..!
Hıçkırıklı ağlamalarım kesilmedi,
İçimde ki feryatları kimse bilmedi.
Üzerimde ki ağır
yüklere dayanamadım düştüm,
Kaldıranlar ise çocukluğum dan bildi.!

Adım çocuk..!
Yaşım 14.
Anlatsam kendimi suç, sussam dert.
Anlatacaklarım da, kayadan da sert..
Bu yaşıma kadar doydum hayatın cefasına,
Bu saatten sonra da ihtiyacım
yok kimsenin vefasına,
nede uzaktan kınamasına.
Ben herkesten büyüktüm.
Sadece bunu yazsınlar
alınların ortasına...!
Adım çocuk..!
Bana dokunma..!

Şiir @sedat_sade