Dengim durur karşımda onu sular tutar bana doğru.
Uzlaşmasamda karşımda bana hitap etmek için kanlaşır ,
gerdanında yarası olan ekmeğim.
Soyutlaşır içimde kurgu duran tabut ve tenime soyunan toprak...
Beni, hüzün çatlatır...
Bağrıma bir el dayanır
içinden sancı akar
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta