--------- (17 ağustos Gölcük depremi)
adım Bahar’dı
saçlarım sarı
gözlerim yeşildi benim
ve yeşil gözlü bir oğlandı beğendiğim
okul yolunda görüp
gülüşürdük
bakardı gözlerime
elleri omzuma değdiğinde
utanır kaçardım
birkaç gün görünmezdi ortalarda
küserdi belli ki
ama bilirdim beni unutamazdı
çünkü
benim sapsarı saçlarım
yemyeşil gözlerim vardı
adım Bahar’dı
yeni düşlerle yeni bir uykuya daldım
onyedi Ağustos gecesi
rengini görmediğim tozları
soluyarak uyandım
annemi babamı aradım
kendi sesimle
ve bir umutla
o an
ne sarı saçlarım
ne yeşil gözlerim
ne de ismini defterime yazdığım
çocuk aklımda
duvar duvara vuruyor
tavan tabana iniyordu
bizim için artık
yeryüzü yoktu
Kayıt Tarihi : 2.12.2006 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi ev saygılar..
teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (7)